Verrerie de Nancy (Frères Daum) is een Franse glasfabriek opgericht in 1875 te Nancy door Jean Daum (1825-1885). Jean Daum is ooit begonnen met de productie van gebruiksglas zoals ruiten en glas voor horloges. De fabriek floreerde echter niet. In 1885 werd de leiding overgenomen door Jean-Louis Auguste (1854-1909) en Jean-Antonin (1864-1930), twee zonen van Jean Daum. Zij waren verantwoordelijk voor een nieuwe koers en brachten de fabriek tot grote bloei. In 1891 werd de gehele productie overgeschakeld van historische glazen en tafelserviezen naar kunstglas in Art Nouveau stijl.
Het idee nam men over van Emile Gallé, die met name door Antonin Daum enorm werd bewonderd. Het atelier d'Art à la Verrerie de Nancy werd gesticht, waaraan ook een opleiding was verbonden. Onder invloed van Gallé begonnen de gebroeders Daum voorwerpen te blazen van veelgelaagd glas, versierd met afbeeldingen van bloemen en landschappen, uitgevoerd met etswerk over vele vlakken. De Daums brachten ook een groep kunstenaars, vormgevers en handwerkslieden bijeen die innovatieve ontwerpen maakten. Het resultaat was glaswerk in de Art Nouveau stijl, gebaseerd op organische vormen en decoraties van bloemen. In de natuur werd de visuele schoonheid gezocht, met vooral een fascinatie voor kleur.
Daum hing het traditionele Symbolisme aan, meer gefundeerd op logica dan op poëzie. In 1891 werd een decoratieatelier opgericht onder leiding van Eugène Damman, waar uiteindelijk vijftig arbeiders werkten, onder wie Emile Wirtz, Alméric Walter, Jacques Gruber, Henri Bergé en Eugène Gall.
De fabriek had in totaal driehonderd mensen in dienst. De twee succesvolste producten waren gegraveerde of gekleurde vazen en glazen lampenkappen, waarvan de laatste zowel voor eigen verlichtingsproducten werden ontworpen als die voor Louis Majorelle en later die van Edgar-William Brandt (1880-1960).
In 1893 toonde het bedrijf zijn eerste artistieke geëtste ontwerpen op de Wereldtentoonstelling in Chicago, en de eerste bekroning voor Daum volgde in 1900 op de Wereldtentoonstelling van Parijs. In 1909 ging Paul Daum (derde zoon van Jean) bij het bedrijf werken. Tijdens zijn kortstondige aanstelling ontstond er een stilistische verandering; het werk werd meer sober en monochroom.
In de twintigste eeuw bleef de fabriek van de gebroeders Daum met succes produceren omdat men steeds toegankelijk was voor vernieuwing. In 1919, na de eerste Wereldoorlog, werd de productie hervat met dikwandig glas met geometrische Art Deco motieven.
De fabriek draait nog steeds en is in handen van nazaten van de oprichter Jean Daum. De grote sterkte van Daum was en is om samenwerking te zoeken met vooraanstaande designers uit elke tijdsperiode.